Aleksander Bałaban

Aleksander Bałaban h. Korczak (zm. 1637) - syn Bazylego Bałabana i Anny Żółkiewskiej h. Lubicz (córki Stanisława i Zofii Lipskiej h. Korczak), , rotmistrz (1614 r.) i pułkownik koronny, sędzia surogat winnicki, starosta winnicki (przed 1620 r.), rohatyński (1623 r.) i trembowelski (1624 r.), komisarz do urządzenia Kozaków (1619 i 1625 r.), siostrzeniec hetmana Stanisława Żółkiewskiego, budowniczy zamku w Sutkowcach (1623 r.).

Życiorys

W dzieciństwie opiekowali się nim: Gedeon Bałaban, a także Stanisław i Mikołaj Żółkiewscy, co przekazuje zawarta przez nich ugoda o Perehińsko (ukr. Перегінське) z 1593 r. W 1606 r. otrzymał wspomnianą wieś. Brał udział w poselstwie wysłanym przez Żółkiewskiego do Moskwy w 1610 r. W roku 1614 został rotmistrzem, zaś niewiele później starostą winnickim. W roku 1620 dostał się do niewoli Kantymira murzy po bitwie pod Cecorą, z której jednak wykupił się za dziesięć tysięcy złotych. Dwa lata później ustąpił starostwo winnickie Koreckiemu, zaś w 1623 r. sejm zwrócił mu sumę przeznaczoną na wspomniany już okup. W tym samym roku otrzymał konsens na nabycie starostwa rohatyńskiego, a w 1624 r. został starostą trembowelskim. W latach 1622-1633 sądził się z Zofią Daniłowiczową o pieniądze (czterdzieści tysięcy złotych), jakie rzekomo zapłacił za okup Jana Żółkiewskiego, który został pojmany razem z nim. Aleksander potrzebował pieniędzy na tyle, że w 1624 sprzedał Stefanowi Chmielnickiemu w Lublinie wieś Bałabanówkę. W roku 1625 został komisarzem do urządzenia Kozaków. Wg. Uruskiego "walczył prawie we wszystkich wojnach za panowania Zygmunta III".
Jego żoną była Barbara Sułkowska, zaś dziećmi Zofia, Jan, Abraham, Aleksander ( w 1623 r. otrzymał od rodziców Perehińsko) i Jerzy (od 1633 starosta trembowelski).

Źródła

Wikipedia.org [[1]]
Kresy.pl [[2]]

• Polski Słownik Biograficzny, t. 1, Kraków 1935, s. 248.