Bagiński

Bagiński h. Korczak - polska rodzina szlachecka, Ciechanowicz wymienia ich na Litwie i w Małopolsce, wspomina także Boniecki, jednak bez herbu.

Genealogia

Józef Bagiński
1. Tomasz Bagiński
1.1. Erazm Józef Bagiński
1.1.1. Józef Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.2. Jan Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.2.1. Andrzej Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.2.2. Karol Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.3. Antoni Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.3.1. Ignacy Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.3.1.1. Gwidon Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1873 r.
1.1.3.1.2. Władysław Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1873 r.
1.1.3.2. Jan Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.3.3. Józef Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.3.4. Karol Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.4. Wincenty Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.4.1. Bartłomiej Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.4.2. Baltazar Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1848 r.
1.1.4.2.1. Apollo Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1896 r.
1.1.4.2.1.1. Włodzimierz Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1896 r.

Tomasz Bagiński
1. Stefan Bagiński
1.1. Wojciech Bagiński
1.1.1. Marcin Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1862 r.
1.1.1.1. Jan Cezary Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1862 r.
1.1.1.2. Mieczysław Bagiński - legitymowany w gubernii podolskiej 1862 r.

Boniecki

BAGIŃSCY niżej wymienieni, legitymowali się ze szlachectwa w gubernii podolskiej: Józef, Jan z synami: Andrzejem i Karolem, Antoni z synami: Ignacym, Janem, Józefem i Karolem i Wincenty z synami: Bartłomiejem i Baltazarem, synowie Erazma Józefa, wnuki Tomasza, prawnuki Józefa, w 1848 r., a Gwidon i Władysław, synowie Ignacego, 1873 r. i Apollo z synem Włodzimierzem, syn Baltazara, 1896 r. Marcin z synami: Janem Cezarym i Mieczysławem, syn Wojciecha, wnuk Stefana, prawnuk Tomasza, w 1862 r. (Spis.).

Ciechanowicz

BAGINSKI (Baginskas) herbu Radwan (M. Paszkiewicz, J. Kulczycki, Herby rodów polskich, Londyn 1990, s. 402). Byli tez inni Bagińscy. Na Litwie i w Małopolsce pieczętowali się herbem Korczak, Ślepowron, Korwin. Spis szlachty Królestwa Polskiego (Warszawa 1851) podaje wybrane informacje o Bagińskich herbu Ślepowron. 4 marca 1596 roku do ksiąg sądu wiłkomierskiego wpisano zeznanie, zaczynające się od zdania: „Ja, Jan Rafałowicz Bagiński, ziemianin hospodarski powiatu wiłkomirskiego, wyznawam y jawno czynię tym moim wyznanym y dobrowolnym opisem, iż że ziemianin hospodarski powiatu wiłkomirskiego pan Stanisław Ciborowski i małżonka jego pani Katarzyna Bieniulewiczówna sprzedali mi na wieczność czwartą część majątku trowpieńskiego” (AWAK, t. XXXII, s. 214). Lista szlachty powiatu wiłkomierskiego z 1795 r. zawiera informacje o Bagińskich z Bagienic herbu Korwin, nie mających posiadłości (CPAHL, f. 391, z. 1, nr 1690, s. 33). Lista familii szlachty Kazimierza, Benedykta y Jana, synów Augustyna z Wąsacza y Bagienic Bagińskich, żyjżcych na possesyach y usługach, tak w powiecie wileńskim, jako tez dalszych w Wielkim Xięstwie Litewskim z 1799 roku podaje, iż rodzina używala herbu Korwin: „Przodkowie domu y imienia Bagińskich z Wąsacza y Bagienic z Korony Polskiey ziemi łomżyńskiey, ciechanowskiey, czerskiey, także z województw mazowieckiego, kaliskiego y płockiego pochodzący, z czasem dla rozrodzenia się mnogich pokoleń y potomstwa, rozszedłszy się po różnych wielu województwach, powiatach, a nawet w Wielkim Xięstwie Litewskim, ponabywali dziedzictwa y osiadlości. Z tych, jako świadczą konstytucye in Volumina Legum, w roku 1632 Adam, woyski ziemi lomżyńskiey, a w roku 1697 Jan z ziemi ciechanowskiey, Jakub z lomżyńskiey, Paweł z czerskiey, Stanisław z w-wa kaliskiego, a Kazimierz z płockiego Bagińscy podpisali elekcyę królów polskich (...). Szczęsny Bagiński z tych powyżey wymienionych mieysc, mianowicie z dóbr Wąsacza y Bagienic wydziedziczony, pierwszy wszedł do Litwy y od Stanisława Kiszki, wojewodzica witebskiego, otrzymał wiecznym nadaniem grunta w dobrach Mustnikach Dziewałtowskie zwane w w-wie wileńskim leżące, z obowiązkiem stawienia poczty do potrzeby Rzeczypospolitey; w dowód składa się w roku 1605 Februaryi 11 dane (...) nadanie; którego sukcesorowie, wyniósłszy się z wileńskiego, jedni w powiat oszmiański, drudzy w wołkowyski, ponabywali rożne dobra, mianowicie Jurszyszki Skirmonciszki w oszmiańskim w parafii gieranońskiey sytuowane, w którym powiecie w czasie późnieyszym wiele też rozrodziło się domów na różnych osiadlościach (...). Stanisław Jan Bagiński, dziedzic dóbr Jurszyszek Skirmonciszek w oszmiańskim, ten z żoną swą Marianną Makowską herbu Jelita w roku 1611 (...) sprzedał wyż wymienione dobra Andrzejowi y Maryannie z Krepsztulów Pułaskim (...). Jan, syn Stanisława, Bagiński, wydziedziczony za życia oyca, miał swą znaczną osiadlość w powiecie wołkowyskim, lecz wyniósłszy się z tego powiatu w w-wo wileńskie dla upadku swojego objął w dobrach Sułkowszczyzna włók dwie ziemi Alexandra Jana Podbereskiego, wojewody smoleńskiego, 1679 (...). Ten miał w zamęściu Ewę Lubecką, idącą z linii xiążąt (...) herbu Lubecki, z którey zostawił synów trzech: Jana, Kazimierza y Franciszka Bagińskich (...). Jan, syn Jana, Bagiński zostawił synów Augustyna, oyca, y Michała, stryja wywodzących się. Augustyn zaś z żony swey Katarzyny Brzostowiczówny zostawił synów wywodzących się Kazimierza, Benedykta y Jana, córki Annę y Anielę Bagińskich (...). Z Michała zas pozostał syn także imieniem Michał” (CPAHL, f. 391, z. 1, nr 1690, s. 33). Z tej rodziny pochodzili: Stanisław Bagiński (ur. 1802), bohaterski oficer powstania 1831 roku, dowódca korpusu ks. Mirskiego, kawaler najwyższych orderów bojowych - zmarł w nędzy i zapomnieniu na emigracji; Wojciech Wincenty Kanty Bagiński (zm. 1784), dominikanin, autor Księgi dziejów, chorografii, czyli opisania Ziemi Świętej i in.

Źródła

A. Boniecki, Herbarz polski, t. 17, Warszawa 1987, str. 59.
J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego (A-D), t. 2, Rzeszów 2001, str. 45-46.