Bakowiecki
Bakowiecki (Bakowiecki-Mokosiej, Bakowski) h. Korczak (odm.) - polska rodzina szlachecka z Bakowiec w pow. łuckim, początek swój wzięła od Deniska Mokosiejewicza - wspólnego przodka Mokosiejów i Denisków. Posługiwała się herbem Wukry - jedną z odmian Korczaka. Klejnot ten szeroko opisywany był już przez Okolskiego - w polu czerwonym trzy belki srebrne lub złote w słup, zwężające się ku dołowi, nad nimi dwa księżyce złote w słup, ustawione jakoby w koło, pomiędzy nimi krzyż maltański złoty bez prawego ramienia, w klejnocie pięć piór strusich, trzy złote, dwa srebrne, labry czerwone, podbite złotem.
Genealogia
Andriej z Bakowiec ∞ Maria Andrzejowa
1. Michaił Andriejewicz Bakowiecki
1.1. Ostafi Michajłowicz Bakowiecki (zm. przed 1639) ∞ Marusia Wojnowna Liniewska
1.2. Józef Michajłowicz Bakowiecki (zm. 1655) - unicki biskup włodzimiersko-brzeski
1.2.1. Jan Bakowiecki - podstoli lubelski
1.2.1.1. Bazyli Mokosiej Bakowiecki
1.2.1.1.1. Andrzej Bakowiecki-Mokosiej
1.2.1.1.1.1. Taras Bakowiecki-Mokosiej
1.2.1.1.1.1.1. Marek Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1758)
1.2.1.1.1.1.1.1. Józef Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1793) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.1.1. Herasim Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1823) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.1.1.1. Prakseda Bakowiecka-Mokosiej
1.2.1.1.1.1.1.1.2. Piotr Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1830) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.1.3. Aleksander Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1833) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.2. Eudokim Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1801) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.2.1. Andrzej Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1828) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.2.2. Michał Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1836) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r.
1.2.1.1.1.1.1.2.2.1. Andronik Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1867)
1.2.1.1.1.1.1.2.2.2. Iwan Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1869)
1.2.1.1.1.1.1.3. Jan Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1804) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1853 r.
1.2.1.1.1.1.1.3.1. Narcyz Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1837) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1853 r.
1.2.1.1.1.1.1.3.2. Mikołaj Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1839) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1853 r.
1.2.1.1.1.1.1.3.3. Kalikst Bakowiecki-Mokosiej (ur. 1841) - wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1853 r.
1.2.1.1.1.1.1.3.4. Wiktor Bakowiecki-Mokosiej (1844-1877) ∞ Elżbieta bar. Uexküll-Gyllenband (córka płk Ludwika Augusta)
1.3. Antoni Michajłowicz Bakowiecki
1.4. Benedykt Michajłowicz Bakowiecki (zm. 1658) - archimandryta żydyczyński
1.5. Aleksander Michajłowicz Bakowiecki
1.5.1. Wiktoryn Bakowiecki ∞ Zofia Horyszowska
1.5.2. Samuel Bakowiecki ∞ Apolonia Dzikówna
1.6. Hryhorij Michajłowicz Bakowiecki ∞ N. Podgajewska
1.7. Dymitr Michajłowicz Bakowiecki
1.7.1. Konstanty Bakowiecki ∞ Teodora Hulewicz
1.7.2. Krzysztof Bakowiecki
1.8. Aleksandra Michajłowna Bakowiecka
1.7. Magdalena Michajłowna Bakowiecka ∞ Aleksander Serbin Kobiecki
2. Paweł Andriejewicz Bakowiecki ∞ Maria Iwanowna Gulewicz Perekalska
3. Iwan Andriejewicz Bakowiecki
4. Ostafi Andriejewicz Bakowiecki ∞ Anna Demidowna Kozińska
4.1. Mikołaj Ostafowicz Bakowiecki
5. Hryhorij Andriejowycz Bakowiecki ∞ Uliana Iwanowna Sielicka
5.1. Mikołaj Hryhorowycz Bakowiecki
Boniecki
BAKOWIECCY h. WUKRY, wywodzą się od Deniska Mokosiejewicza. Marya Andrzejowa z Bakowiec, wykonała przysięgę wierności 1569 r. po przyłączeniu Wołynia do Korony. (Arch. I. Z R. II). Paweł, dziedzic Bakowiec w powiecie łuckim, 1583 r. (Jabł.). Krzysztof, pisarz kancelaryi wiel. koronnej, 1622 roku. (M. 346 L 19). Józef, archimandryta żydyczyński, został 1632 roku władyką włodzimierskim i brzeskim (unickim), a 1646 roku prototronim metropolity kijowskiego. (Czerniech. f. 94). Dobra biskupie, wielkimi długami obciążone, oswobodził i katedrę swoją zamkiem i wałami opasał. Benedykt, archimandryta żydyczyński, umarł 1658 r. (Sig. I. f. 7). Fedora, wdowa po Stanisławie Bonieckim, 1611 r. żona Jerzego Wołkowa. (Woł. VII. L. f. 10). Wiktoryn, żonaty z Zofią Horyszowską, i Samuel, żonaty z Apolonią Dzikówną, synowie Aleksandra; Konstanty, żonaty z Teodorą Hulewiczówną, i Krzysztof, synowie Dymitra, a synowcowie i sukcesorowie [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Benedykta, archimandryty żydyczyńskiego, procesują się 1688 r. z Antonim, synem Łukasza, i innymi sukcesorami ks. Józefa, biskupa włodzimierskiego, o unieważnienie jego testamentu. (bracł. XIV. f. 673). Wiktoryn, właściciel Pniewna, żonaty 1667 r. z Katarzyną Poluszyńską (Akta XXIII). [Z tomu Uzupełnień, s. 61:] Żyjący w początkach XVII-go wieku Józef Bakowiecki, skarbnik wołyński, miał syna Jana, tytułującego się podstolim lubelskim, który w 1652 r. nabył od Więckowskiego Torków, w województwie bracławskiem (Gr. Winnickie). Bazyli Mokosiej Bakowiecki, syn Jana, odstąpił w 1721 r. powyższe dobra, synowi Andrzejowi (Gr. Winnic. z 1722 r.), którego syn Taras, sprzedał je w 1777 r. Siekierzyńskiemu (Zs. Bracł.). Marek, syn Tarasa, ur. 1758 r. (metr. w Zamiechowie), paroch ritus graeci w Luszniewatej, zmarły 1826 r.; miał trzech synów: Józefa, Eudokima i Jana. Józef, ur. 1793 r., z synami: Herasimem, ur. 1823 r., Piotrem, ur. 1830 r. i Aleksandrem, ur. 1833 r., wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1857 r. Herasima córka Prakseda. Eudokim, ur. w 1801 r., paroch r. gr. w Luszniewatej, z synami: Andrzejem, ur. 1828 r. i Michałem, ur. 1836 r., legitymował się tamże 1857 r., a Andronik, ur. w Luszniewatej 1867 r. i Iwan, ur. w Kapitańce, gubernii chersońskiej, 1869 r., synowie Michała, w 1883 r. Jan, ur. 1804 r., z synami: Narcyzem, ur. 1837 r., Mikołajem, ur. 1839 r., Kalikstem, ur. 1841 r. i Wiktorem, ur. 1844 r., legitymowali się tamże 1853 r. Wiktor, zmarły 1877 r., zaślubił w 1873 r. bar. Elżbietę Uexküll-Gyllenband, córkę bar. Ludwika Augusta, pułkownika wojsk cesarsko-rosyjskich (Spis. i Teka I. Poraja). |
Uruski
BAKOWIECKI h. WUKRY. Biorą przydomek Mokosiej, pochodząc od tej znakomitej i zamożnej rodziny tego nazwiska, z której Osip (Józef) żyjący, jak się zdaje, w XVI stoleciu, pierwszy od swego dziedzictwa Bakowce wziął nazwisko Bakowiecki; inny Józef z sekretarza królewskiego i skarbnika wołyńskiego, ksiądz unicki, opat żydyczyński, a następnie biskup unicki włodzimierski i brzesko-litewski, um. 1650 r.; jego syn Jan, podstoli lubelski, dziedzic dóbr Torków 1652 r., miał syna Bazylego 1721 r., ten Andrzeja, po którym syn Taras 1777 r. pozostawił syna Marka, tego synowie: a) Józef z synami: Herasimem, Piotrem i Aleksandrem; b) Eudoki z synami: Andrzejem i Michałem i c) Jan z synami: Narcyzem, Mikołajem, Kalikstem i Wiktorem wylegitymowani w Cesarstwie 1853 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. podolskiej. Z familii Benedykt, opat unicki żydyczyński 1655 r. Mikołaj 1632 r. i Łukasz 1674 r., podpisali elekcye. |
Niesiecki
Bakowiecki herbu Wukry. Mokosiejów i Deniszków, kilką wiekami przewleczone zasługi, w dom Bakowieckich i ze krwią oraz spłynęły, ile jednegoż z niemi udziału, i szczepu płonki. Z tych Józef Mikosiej dziedzic na Bakowcach pierwszy nazwany Bakowiecki. Józef episkop Włodzimirski i Brześcijański, na dworze Zygmunta III. lat szesnaście sekretarski urząd z pochwałą sprawował, skarbnikiem potem Wołyńskim będąc, żeby był sobie niebo, tym pewniej uskarbił, wszystkie nadzieje podeptawszy, świat porzucił; a w zakonnym życiu smakując, obrał sobie być wzgardzonym w domu Bożym; atoli jednak i w cieniu klasztornym, nie utaiła się przed ścigającymi godnościami głęboka pokora; bo naprzód archimandrytą Żydyczyńskim od Króla, a wkrótce władyką Włodzimirskim wyniesiony, nietylko, że obciążone wielkimi długami dobra, swoim własnym kosztem z Żydyczyńskiego Monasteru oswobodził, ale też i katedrę swoją, zamkiem i wałami tak opasał, że w r. 1653. gdy Tatarowie do Włodzimierza, zaciekłszy się, ogniem go w popiół palić chcieli, wypadłszy z okopów, coś niewiele ludzi, i nieprzyjacieli wystraszyli, i pożar wygasili: umarł ten przezacny mąż r. 1655. którego roku Tył jeszcze Benedykt Mokosiej archimandryta Żydyczyński. Kazanie na pogrzebie Józefa, Stefanowskiego zakonu kaznodziejek. Łukasz z Wołyńskim województwem pisał się na elekcją Jana III. |
Źródła
S. Okolski, Orbis Poloni. Tomus III, Kraków 1641, str. 306-310
K. Niesiecki, J. N. Bobrowicz, Herbarz Polski k. Kaspra Niesieckiego S. I. powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych..., t. II, Lipsk 1839, str. 44
A. Boniecki, Herbarz polski, t.1, Warszawa 1899, str. 84
S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej., Warszawa 1904, str. 72.
МОКОСІЙ-БАКОВЕЦЬКІ [w:] Sites.google.com [1]