Bohowityn

Z Korczak Pro Memoria
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Bohowityn (Bochowityn, Боговитин) h. Korczak - rodzina szlachecka zamieszkała na terenie Wielkiego Księstwa i Wołynia, Boniecki przypisywał im herb Pelikan, jednak na dwóch starszych pieczęciach widnieje Korczak. Pisali się z Kozierad.

Genealogia

Bohowityn - w 1431 r. poręczą królowi Władysławowi Jagielle za jeńców litewskich
1. Lew Bohowitynowicz - pisarz królewski (1481 r.), klucznik brzeski (1486 r.), cześnik litewski (1496 r.), namiestnik krzemieniecki (1502 r.)
1.1. Jan Lwowicz Bohowitynowicz
1.2. Bohdan Lwowicz BohowitynowiczMaryna
1.2.1. Maryna Bohdanówna BohowitynIwan Dymitrowicz ks. Szujski h. Pogoń Ruska zwany Gubką
1.3. Bohowityn Lwowicz Bohowitynowicz
2. Bohusz Bohowitynowicz - pisarz królewski i namiestnik przełajski ∞ N. Musiatyczówna - córka Jana Musiaty h. Musiata
2.1. Bohusz Michał Bohuszewicz BohowitynowiczTeodora Andrzejówna ks. Sanguszko h. Pogoń Litewska
2.1.1. Anna Bohuszówna BohowitynównaStanisław Tęczyński h. Topór - wojewodzic sandomierski
2.1.2. Teodora Bohuszówna BohowitynównaFryderyk ks. Proński - wojewodą kijowskim ∞ Mikołaj Trzebuchowski - kasztelan gnieźnieński ∞ Michał Działyński - podkomorzy chełmiński
2.1.3. Julianna Bohuszówna BohowitynównaJan Hornostaj h. Hippocentaurus
2.2. Wojna Bohuszewicz Bohowitynowicz
2.2.1. Klimont Klemens Wojnicz Bohowityn KozieradzkiKatarzyna Dachnowiczówna h. Korczak - starościanka krzemieniecka
2.2.1.1. Adam Klimontowicz Bohowityn Kozieradzki - podkomorzy krzemieniecki ∞ Barbara Siemaszkówna h. Łabędź - kasztelanka bracławska
2.2.1.1.1. Marusza Bohowitynówna KozieradzkaAdam Czołhański h. Sas
2.2.1.2. Andrzej Klimontowicz Bohowityn Kozieradzki - stolnik wołyński (1596 r.) ∞ Marią z Bołbasów Rostockich h. Juńczyk
2.2.1.2.1. Jan Bohowityn Kozieradzki
2.2.1.2.1.1. Wacław Bohowityn Kozieradzkiks. Teofila z Koryatowiczów Kurcewiczów h. własnego
2.2.1.2.1.2. Anna Bohowitynówna KozieradzkaSamuel ks. Koryatowicz Kurcewicz h. własnego
2.2.1.2.2. Mikołaj Bohowityn Kozieradzki
2.2.1.2.3. Krystyna Bohowitynówna KozieradzkaLeon ks. Woroniecki h. Korybut
2.2.1.2.4. Teodora Bohowitynówna KozieradzkaGrzegorz Szostakowski
2.2.1.2.5. Barbara Bohowitynówna KozieradzkaKrzysztof Horaim
2.2.1.2.6. Katarzyna Bohowitynówna Kozieradzka
2.2.1.3. Marusza Bohowitynówna KozieradzkaN. Maliński
2.2.2. Fedor Wojnicz Bohowityn Kuteński
2.2.2.1. Aleksandra Fedorówna BohowitynównaKrzysztof Wietwiński - podstoli wołyński (1588 r.)
2.2.3. Iwan Wojnicz Kozieradzki
2.2.4. Helena Wojniczówna BohowitynównaBohusz Piotrowicz Micuta h. Gozdawa
2.3. Jan Bohuszewicz Bohowitynowicz Hanna Kopeć h. Kroje odm. - córka Michaiła v. Kopota Wasilewicza marszałka królewskiego
2.3.1. Stefan Bohowityn Szumski (syn z pierwszego małżeństwa z N.N.) ∞ Nastazja Sieniucianka
2.3.1.1. Jan Bohowityn Szumski
2.3.1.2. Piotr Bohowityn Szumski
2.3.1.3. Marusza Bohowitynówna SzumskaIwan KrasińskiKrzysztof Gojski (1603 r.)
2.3.1.4. Nastazja Bohowitynówna SzumskaTeodor Wielhorski (1600 r.)
2.3.1.5. Katarzyna Bohowitynówna SzumskaTychon Szaszkiewicz
2.3.2. Gabriel Bohowityn Szumski
2.3.3. Cyriak Bohowityn Szumski
2.3.4. Benedykt Bohowityn Kozieradzki Szumski
2.3.5. Michał Bohowityn Kozieradzki Szumski - marszałek brzeski ∞ Barbara Hieronimówna Rusiecka h. Rawicz - chorążanka sandomierska
2.3.5.1. Jan Bohowityn Kozieradzki Szumski
2.3.5.2. Jarosz Hieronim Bohowityn Kozieradzki Szumski
2.3.5.3. Gawrył Gabriel Bohowityn Kozieradzki Szumski
2.3.5.4. Katarzyna Bohowitynówna Kozieradzka SzumskaPrzecław Horbowski - pisarz grodzki brzeski
2.3.5.5. Anna Bohowitynówna Kozieradzka SzumskaStanisław Tymiński
2.3.5.6. Barbara Bohowitynówna Kozieradzka Szumska
2.3.6. Aleksandra Matrona Bohowitynówna SzumskaJakub Krzesiński - sekretarz królewski, starosta krasiłowski
2.3.7. Anna Bohowitynówna SzumskaStefan - łowczy mozyrski, podkomorzyc mozyrski
2.4. Bohdan Bohuszewicz Bohowitynowicz
3. Piotr Bohowitynowicz
3.1. Bohowityn Piotrowicz Szumbarski - horodniczy, wojski, mostowniczy krzemieniecki (1528 r.)
3.1.1. Pamfil Bohowityn Szumbarski
3.1.1.1. Jan Bohowityn Szumbarski ∞ (1595 r.) Zofia Kochanowska h. Korwin - córka Mikołaja z Czarnolasu
3.1.1.2. Wacław Bohowityn Szumbarski - chorąży wołyński (1593 r.) ∞ Zofia ks. Czartoryska h. Pogoń Litewska
3.1.1.2.1. Jan Bohowityn SzumbarskiAleksandra z Iwań
3.1.1.2.2. Diana Bohowitynówna SzumbarskaWawrzyniec Drzewiński
3.1.2. Michał Bohowityn SzumbarskiHanna Borzobohata Krasińska h. Jelita
3.1.2.1. Mikołaj Michałowicz Bohowityn Szumbarski
3.1.2.1.1. Marianna Bohowitynówna SzumbarskaMikołaj Chrenicki
3.1.2.1.2. Regina Bohowitynówna SzumbarskaKonstanty Jarmoliński
3.1.2.1.2. Aleksandra Bohowitynówna Szumbarska
3.1.3. Teodora Bohowitynówna SzumbarskaJan Bohdanowicz Zahorowski
3.1.4. Zofia Bohowitynówna SzumbarskaPiotr Siemaszko - starosta łucki (1552 r.)

Sfragistyka

I. Pieczęć pisarza królewskiego Bohusza Bohowitynowicza przedstawia w swym polu tarczę hiszpańską z widocznymi w niej trzema karbami, umieszczonymi jeden ponad drugim. Nad tarczą klejnot, w którym krzyż na poziomej belce, z jeszcze jedną belką wychodzącą w poprzek. W otoku napis: ПЄЧАТЬ ПАНА БОГVША. Pieczęć ma 20 mm średnicy, znana spod dwóch pergaminów z odpowiednio z 12 listopada 1467 i 25 stycznia 1487 roku.
II. Pieczęć Lwa Bohowitynowicza starosty krzemienieckiego przedstawia tarczę gotycką zdobioną trzema wrębami, nad którą hełm turniejowy. Na nim umieszczono klejnot, trzy krzyże łacińskie w rosochę. Za herbem pelikan - istotna dla Bohowitynów figura. W otoku napis: ПЄVАТЬ ЛВА БОГОВИТИНА. Pieczęć na 28 mm średnicy, jej zachowany odcisk pochodzi z 11 sierpnia 1502 roku.
III. Pieczęć Michała Bohowityna Kozieradzkiego marszałka brzeskiego w swym polu przedstawia tarczę herbową, czwórdzielną, w jej środku pelikan bądź łabędź, w polu pierwszym wręby korczakowe, w drugim i trzecim po jakby lwie wspiętym, w czwartym głowa żubra z kołem w nozdrzach. Nad tarczą hełm, na którym klejnot - trzy pióra strusie, po jego bokach inicjały marszałka, odciśnięta została 8 listopada 1596 roku.
IV. Pieczęć Wacława Bohowityna Szumbarskiego chorążego wołyńskiego przedstawia w ozdobnym kartuszu kroczącego łabędzia w prawo, nad nim inicjały właściciela WB. Pieczęć o wymiarach od 17 do 19 mm, odciśnięta została w roku 1593.
V. Pieczęć Andrzeja Bohowityna Kozieradzkiego stolnika wołyńskiego przedstawia w polu tarczę herbową czwórdzielną z tarczą sercową. W polu pierwszym łabędź zatarty, w drugim wręby korczaka, w polu czwartym głowa żubra z kołem w nozdrzach - ułożenie to nawiązuje do pieczęci marszałka. Nad tarczą znajduje się hełm, zaś na nim siedem piór strusich. Pieczęc o wymiarach od 12 do 14 mm odciśnięta została w roku 1615.

Boniecki

Bohowitynowie h. Pelikan. w W. ks. Litewskiem i na Wołyniu. Wszyscy nasi heraldycy przypisują im za herb Korczak, pieczęć jednakże Bohowityna Piotrowicza Szumbarskiego z 1534 r., zawieszona na akcie sprzedażnym Radziwiłłów, oraz pieczęć tegoż Bohowityna z 1523 r. na zamianie dóbr dokonanej przez ks. Sanguszków przedstawia Pelikana (Bibl. Kras. Dypl. i Arch. Sang. III). Pieczęcie Wacława Bohowityna, chorążego wołyńskiego, i Mikołaja Piotrowicza Szumbarskiego odciśnięte na przyrzeczeniu danem przez Wacława (bez daty) zaślubienia ks. Zofii Czartoryskiej, pod zakładem 20,000 flor. jak najwyraźniej przedstawiają Łabędzia (Arch. ks. J. T. Lubomirskiego).
Protoplasta tego domu, Bohowityn, wymieniony jest w liczbie bojarów ruskich i litewskich, którzy poręczyli królowi Władysławowi Jagielle w 1431 r. za jeńców litewskich (Cod. Epist. s. XV).
Bohowityn miał synów trzech: Lwa, Bohusza i Piotra. Lew Bohowitynowicz 1481 r. pisarz królewski, 1486 r. klucznik brzeski, 1496 r. cześnik litewski 1502 r. namiestnik krzemieniecki, otrzymał od Aleksandra Jagiel. wieś Wortel, w powiecie brzeskim, którą mu następnie pozwolił zamienić na miasto i prawem magdeburgskiem obdarzył (ML. 5 f. 278 i 6 f. 529). synowie jego: Jan, Bohdan i Bohowityn, sprzedali te dobra bratu stryjecznemu, Janowi Bohuszewiczowi; sprzedaż tę król Zygmunt potwierdził w 1526 roku (ML. 15 f. 535).
Bohusz, drugi syn Bohowityna, w 1500 r. pisarz królewski i namiestnik przełajski, z Musiatyczówny miał czterech synów: Bohusza Michała, Wojnę, Jana i Bohdana. Bohusz Michał, zwykle w aktach Bohuszem nazywany, otrzymał od Aleksandra Jagiel. horodnictwo trockie, za które król Zygmunt nadał mu w 1508 r. dwór żyżmorski, za który znów w 1509 r. otrzymał dwór dowgowski. Od 1506 r. pisarz litewski, chwilowo 1509 r. podskarbi ziemski, 1511 r. marszałek królewski, w 1518 r. do 600 kóp, w których trzymał zastawem Dowgi, dołożył 400 kóp lit. i otrzymał starostwo kamienieckie. Od 1519 r. podskarbi ziemski litewski, w 1522 r. dzierżawca słonimski. Król Zygmunt nadał mu w 1508 r. dworzec w powiecie puńskim po Glińskim, a 1516 r. Żukowo w powiecie łuckim (ML. 8 f. 410 i 7 f. 705), wuj zaś jego Petruszka Musiatycz darował mu Swinaryn 1506 r. (Arch. Sang.). żoną jego była ks. Teodora Andrzejówna Sanguszkówna, o której wspomina list króla Zygmunta z 1538 r. pisany do Stanisława Tęczyńskiego, żonatego z Anną, córką podskarbiego (ML. 30 f. 323). Sanguszkówna była siostrzenicą księcia Konstantego Ostrogskiego i dlatego być może, że Bohusz, podpisując umowę przedślubną z 1522 r., zawartą pomiędzy Ostrogskim a księżną Słucką, nazwał się jego szwagrem (Mal. i Przedz.).
Z Sanguszkówny miał Bohusz tylko córki: Annę, Teodorę i Juliannę, które wymienił w testamencie swoim sporządzonym w 1529 r. (Arch. I. Z. Ros. I). Anna, żona Stanisława Tęczyńskiego, wojewodzica sandomierskiego; Teodora, 1-o v. za ks. Fryderykiem Prońskim, wojewodą kijowskim, 2-o v. za Mikołajem Trzebuchowskim, kasztelanem gnieźnieńskim, 3-o v. za Michałem Działyńskim, podkomorzym chełmińskim (M. 56 f. 267; 95 f. 78 i 110 f. 176).
Wojna Bohuszewicz wraz z bratem Janem dziedziczyli na Szumsku i Kozieradach (ML. 28 f. 227 i 61 f. 90). synowie Wojny: Teodor i Jan, o których wzmiankuje testament brata ich stryjecznego Michała z 1580 r. Pierwszy z nich, właściciel Rożyna i Rogowicz w powiecie włodzimierskim 1570 r., a Kuty i Zaliczan w powiecie krzemienieckim 1583 r. (Źr. Dziej. XIX f. 20 i 141).
Jan Bohuszewicz otrzymał 1527 r. starostwo korniałowskie, które mu król Zygmunt w kilka miesięcy odebrał. W 1542 r. jest starostą drohickim, w 1546 r. marszałkiem królewskim i dzierżawcą dowgialiskim, a 1548 r. starostą krzemienieckim. W 1529 r. posłował do Moskwy (Arch. I. Z. Ros. II).
Jan, dziedzic na Szumsku, Kozieradach i Worteli, który to ostatni majątek nabył od brata stryjecznego, Bohowityna Lwowicza 1526 r. (ML. 28 f. 227; 61 f. 90 i 15 f. 535), z nieznanej nam pierwszej żony pozostawił syna Stefana; z drugiej, Anny Kopciówny, synowie: Gabryel, Cyryak, Benedykt i Michał, i córki: Aleksandra Matrona, żona Jakóba Krzesińskiego, sekretarza królewskiego, starosty krasiłowskiego, i Anna, żona Stefana N., łowczegomozyrskiego i podkomorzyca mozyrskiego. Stefan, od dóbr Szumska - Szumskim zwany, procesował się z macochą 1551 r. Czy z żony Nastazyi Sieniucianki pozostawił potomstwo, nie jest wiadomem (ML. 48 i Akta II i XVII).

Benedykt, zwał się raz Kozieradzkim, drugi raz Szumskim (Op. Łuc. 2043 i 2044); nie żył 1580 r., w którym brat jego Michał sporządzał testament. Michał z bratem Benedyktem dopełnili działu dóbr Szumska, w powiecie krzemienieckim, Kozierad i Worteli w powiecie brzeskim 1573 r., przyjąwszy na siebie obowiązek wyposażenia siostr wyżej wymienionych (Perp. Czers. 13 f. 147).
Michał, marszałek brzeski, zwący się Kozieradzkim lub Szumskim, żonaty 1-o v. z Anną Borzobohatówną Krasińską, 2-o v. z Barbarą Hieronimówną Rusiecką, chorążanką sandomierską, wyjeżdżając w 1580 r. na kuracyą za granicę, sporządził testament, którym zlecił opiekę nad żoną i dziećmi: Janem, Jaroszem (Hieronimem), Gawryłem (Gabryelem), Katarzyną i Anną bratu Stefanowi (M. 113 f. 568 i Akta II). Katarzyna, 1606 r. żona Tychona Szaszkiewicza, a Anna, 1591 r. za Stanisławem Tymińskim. Z aktu sprzedaży Sapiesze dóbr Wortel, Witoroż i Dokudowo, zdziałanego 1600 r. przez Jana, syna Michała, marszałka brzeskiego, okazuje się, że tenże Michał miał jeszcze jedną córkę Barbarę, niezamężną 1600 r., a Katarzyna była 1-o v. za Przecławem Horbowskim, pisarzem grodzkim brzeskim (Sap.).
Bohdan Bohuszewicz otrzymał od stryja swego Piotra Bohowitynowicza Turyą 1496 r. (Arch. Sang.).
Piotr, trzeci syn Bohowityna, zapisał bratankowi swemu Bohdanowi Turyą 1496 r. (Arch. Sang. I). Otrzymał on od Kazimierza Jagiellończyka Rosołowce, które syn jego, Bohowityn Piotrowicz Szumbarski, sprzedał Ostrogskiemu 1523 r. (Arch. I. Z. R. VII. 1). Bohowityn został horodniczym, wojskim i mostowniczym krzemienieckim 1528 r. W 1538 r. zapisał zięciowi swemu, Janowi Bohdanowiczowi Zahorowskiemu 300 kóp lit. posagu za córką swą Teodorą (Ptasz.).
Synami Bohowityna Piotrowicza Szumbarskiego są: Pamfil i Michał, żyjący w połowie XVI-go wieku. W 1585 r. Jan i Wacław Bohowitynowie Szumbarscy, synowie Pamfila, dopełnili działu dóbr Kozierad, w województwie brzeskiem litewskiem, z bratem stryjecznym, Mikołajem Michałowiczem Bohowitynem Szumbarskim (Akta XIV). Wacław, chorąży wołyński 1593 r., żonaty był z ks. Zofią Czartoryską (Woł. II f. 198 i Bracł. I f. 628). Jan z Kozierad Szumbarski pozostawił syna Jana, żonatego z Aleksandrą z Iwań, który 1610 roku sprzedał Kozierady, Komorów i Zakalinki Wojciechowi Sobieskiemu i zmarł bezdzietnie przed 1618 r. (Kij: III A. f. 360; Zap. Lub. 18 f. 1093) i córkę Dyanę, żonę Wawrzyńca Drzewińskiego 1627 r. W 1605 r. dziedziczyli na Rohmanowie, a opiekunami ich byli Adam i Andrzej Bohowitynowie, Sobieski, Swoszewski i inni (Bracł. I f. 628; Woł. II f. 198 i V B. f. 2).
Mikołaj Bohowityn Szumbarski pozostawił trzy córki: Maryannę za Mikołajem Chrenickim, Reginę za Konstantym Jarmolińskim, i Aleksandrę; procesują się one 1605 r. z Horaimem (Woł. II f. 163).
Trudniej jest dojść po kim szedł Klimont, żyjący w drugiej połowie XVI wieku, a który z żony Katarzyny pozostawił synów: Adama i Andrzeja, piszących się z Kozierad (Pominalnik zaborolskiej cerkwi i Op. Łuck. 2045). Adam, podkomorzy krzemieniecki, dziedzic Kolesnik w powiecie łuckim, żonaty był z Barbarą Siemaszkówną, kasztelanką bracławską 1583 r. (Bibl. Warsz. 1888 r. Pułaski i Źr. Dz. XIX). Może córką jego była Marusza, żona Adama Czołhańskiego, dziedziczka Kolesnik 1623 r. (Arch. I. Z. Ros. VI).
Andrzej, dziedzic na Wojniczu i Rudnikach 1583 r. (Źr. Dziej. XIX), stolnik wołyński 1596 r., żonaty z Maryą z Bołbasów Rostockich, procesuje 1620 r. ks. Koreckiego o najazd na Wojnicz i o spowodowanie śmierci żony (Woł. IV f. 573).
Jan, najstarszy syn Andrzeja, zmarły młodo, pozostawił syna Wacława i córkę Annę: Wacław, żonaty 1646 r. z Teofilą z Korjatowiczów Kurcewiczów; a siostra jego Anna wyszła za Samuela Korjatowicza Kurcewicza (Woł. II f. 89; III f. 170; V A. f. 175; VI C. f. 272; IX f. 79 i Czerniech. f. 94).
Mikołaj, drugi syn Andrzeja, nie pozostawił potomstwa (Woł. V A. f. 181). Andrzeja córki: Krystyna za ks. Leonem Woronieckim, Teodora, za Grzegorzem Szostakowskim, Barbara za Krzysztofem Horaimem, i Katarzyna.
Marusza, siostra Andrzeja, wyszła za Malińskiego (Woł. V A. f. 2, 175 i 181). Marusza (Maryanna) 1-o v. Janowa Krasińska, 2-o v. Krzysztofowa Gojska 1603 r.
[Z tomu Uzupełnień, s. 232:] dodaj: Bohdan Lwowicz » w. 23, z żony Maryny, pozostawił córkę Marynę, żonę księcia Iwana Szujskiego (J. Wolff).
Dodaj: Julianna, wyszła za Jana Hornostaja.
Pierwszą żoną Jana była Marya Borsukowiczówna.
Stefan » w. 20, z Sieniucianki, miał synów: Jana i Piotra, oraz córki: Maruszę, 1-o v. Iwanowę Krasińską, 2-o v. Gojską, Nastazyę Teodorowę Wielhorską 1600 r. i Katarzynę Szaszkiewiczową.
Katarzyna » w. 14 od dołu, córka Michała, była za Przecławem Horbowskim, a nie za Szaszkiewiczem, którego żoną była także Katarzyna, ale córka Stefana.
Dodaj: Drugą córką Bohowityna Piotrowicza była Zofia, żona Piotra Siemaszki, starosty łuckiego 1552 r.; wdowa 1575 roku (Op. Łuc. 2049).
Podług J. Wolffa, Jan i Dyanna mieli być dziećmi nie Jana, a Wacława Bohowityna Szumbarskiego. Jan Bohowityn Szumbarski ożenił się 1595 r. z Zofią Kochanowską, córką Mikołaja z Czarnolasu.
Mikołaj Bohowityn Szumbarski, syn Michała i Hanny Borzobohatej, miał córki » wymienione w tekście „Herbarza".
Klimont (Klemens) był synem Wojny Bohuszewicza Bohowityna i pisał się Bohowitynem Kozieradzkim, a żoną jego była Katarzyna Dachnowiczówna, starościanka krzemieniecka.
Dodaj: Braćmi Klimonta Wojnicza byli: Fedor Bohowityn Kuteński, po którym córka Aleksandra, za Krzysztofem Wietwińskim, podstolim wołyńskim 1588 r. i Iwan Wojnicz Kozieradzki. Siostrą jego była Helena, żona Bohusza Micuty 1552 r. (J. Wolff.).

Niesiecki

Bohowityn h. Korczak. i tych ani Paprocki ani Okolski nie wspominał. Ks. Kojałowicz pisze, iż w wielkim księstwie Litewskim znajdują się.

Z tych Bohusz Bohowityn pisarz Litewski, starosta Zyżmorski 1508, odprawił poselstwo do stolicy Moskiewskiej , był potem marszałkiem i podskarbim Litewski. Jeżdził był w legacyi do Moskwy 1516 i 1521. Względem której przysługi dano mu Słonimskie i Kamienieckie starostwa. Córka jego jedyna była za kniaziem Prunskim , druga za Tęczyńskim. Jan Bohowityn dworzanin Króla Augusta I do kniazia Moskiewskiego wysłany , dając znać, że August Król został książęciem Litewskim , jeszcze za żywota ojca swego. Od dwóchset lat na Wołyniu kwitnęli. Metryka Wołyńska w roku 1528 Bohusza Bohotynowicza podskarbiego ziemi Wołyńskiej kładzie. Jędrzej z Kozierad Bohowityn stolnik Wołyński z sejmu 1609 , deputowany do rewizyi ksiąg grodzkich Łuckich. Constit. fol. 899. Wacław z sejmu 1638 komissarz do uspokojenia granicznych dyfferencyi między województwy Wołońskiem i Bełzkiem. Const. Fol. 19. A drugi Wacław w roku 1589 posłując na sejm Warszawski podpisał transakcyą Będzińską. Jan pojął Alexandrę Iwanicką. Maryanna z Bohowitów Łosiowa , fortuną swoją kościół Łucki dżwignąwszy poszła po zapłatę swojej szczodrobliwości w roku 1647 tamże pochowana. Bohowityanka Kozieradzka Hawryła Mokosiego małżonka.

Ciechanowicz

BOHOWITYN (Bagavitinas) herbu Korczak i Pelikan. Używali niekiedy przydomku Chołoniewski i Myszka. Znani na Wołyniu i w dawnym Wielkim Księstwie Litewskim. A. Boniecki (Herbarz polski, t. I, s. 361-363) podaje o nich: „Wszyscy nasi heraldycy przypisują im za herb Korczak, pieczęć jednakże Bohowityna Piotrowicza Szumbarskiego z 1534 r., zawieszona na akcie sprzedażnym Radziwiłłów, oraz pieczęć tegoż Bohowityna z 1523 r. na zamianie dóbr dokonanej przez ks. Sanguszków przedstawia Pelikana. Protoplasta tego domu, Bohowityn, wymieniony jest w liczbie bojarów ruskich i litewskich, którzy poręczyli królowi Władysławowi Jagielle w 1431 r. za jeńców litewskich.
Bohowityn miał synów trzech: Lwa, Bohusza i Piotra. Lew Bohowitynowicz 1481 r. pisarz królewski, 1486 r. klucznik brzeski, 1496 r. cześnik litewski, 1502 r. namiestnik krzemieniecki, otrzymał od Aleksandra Jagiellończyka wieś Wirtel, w powiecie brzeskim, którą mu następnie pozwolił zamienić na miasto i prawem magdeburgskiem obdarzył. Synowie jego: Jan, Bohdan i Bohowityn sprzedali te dobra bratu stryjecznemu, Janowi Bohuszewiczowi; sprzedaż tę król Zygmunt potwierdził w 1526 roku.
Bohusz, drugi syn Bohowityna, w 1500 r. pisarz królewski i namiestnik przełajski, z Musiatyczówny miał czterech synów: Bohusza Michała, Wojnę, Jana i Bohdana. Bohusz Michał, zwykle w aktach Bohuszem nazywany, otrzymał od Aleksandra Jagiellończyka horodnictwo trockie, za które król Zygmunt nadal mu w 1508 r. dwór żyżmorski, za który znów w 1509 r. otrzymaó dwór dowgowski. Od 1506 r. pisarz litewski, chwilowo 1509 r. podskarbi ziemski, 1511 r. marszałek królewski, w 1518 r. do 600 kop, w których trzymał zastawem Dowgi, dołożył 400 kop lit. i otrzymał starostwo kamienieckie. Od 1519 r. podskarbi ziemski litewski, w 1522 r. dzierżawca słonimski. Krol Zygmunt nadal mu w 1508 r. dworzec w powiecie puńskim po Glińskim, a 1516 r. Żukowo w powiecie łuckim, wuj zaś jego Petruszka Musiatycz darował mu Świnaryn 1506 r. Żoną jego była ks. Teodora Andrzejówna Sanguszkówna, o której wspomina list króla Zygmunta z 1538 r. pisany do Stanisława Tęczyńskiego, żonatego z Anną, córką podskarbiego. Sanguszkówna była siostrzenicą księcia Konstantego Ostrogskiego i dlatego być może, że Bohusz, podpisując umowę przedślubną z 1522 r., zawartą pomiędzy Ostrogskim a księżną Słucką, nazwał się jego szwagrem.
Z Sanguszkówny miał Bohusz tylko córki: Annę, Teodorę i Juliannę, które wymienił w testamencie swoim sporządzonym w 1529 r. Anna, żona Stanisława Tęczyńskiego, wojewodzica sandomierskiego; Teodora, 1-o v. za ks. Fryderykiem Prońskim, wojewodą kijowskim, 2-o v. Za Mikołajem Trzebuchowskim, kasztelanem gnieźnienskim, 3-o v. za Michałem Działynskim, podkomorzym chełmińskim.
Wojna Bohuszewicz wraz z bratem Janem dziedziczyli na Szumsku i Kozieradach. Synowie Wojny: Teodor i Jan, o których wzmiankuje testament brata ich stryjecznego Michała z 1580 r. Pierwszy z nich, właściciel Rożyna i Rogowicz w powiecie włodzimierskim 1570 r., a Kuty i Zaliczan w powiecie krzemienieckim 1583 r. Jan Bohuszewicz otrzymał 1527 r. starostwo korniałowskie, które mu król Zygmunt w kilka miesięcy odebrał. W 1542 r. jest starostą drohiczyńskim, w 1546 r. marszałkiem królewskim i dzierżawcą dowgialiskim, a 1548 r. starostą krzemienieckim. W 1529 r. posłował do Moskwy.
Jan, dziedzic na Szumsku, Kozieradach i Worteli, który to ostatni majątek nabył od brata stryjecznego, Bohowityna Lwowicza 1526 r., z nieznanej nam pierwszej żony pozostawił syna Stefana; z drugiej, Anny Kopciowny, synowie: Gabryel, Cyryak, Benedykt i Michał, i córki: Aleksandra Matrona, zona Jakoba Krzesińskiego, sekretarza królewskiego, starosty krasiłowskiego, i Anna, żona Stefana N., łowczego i podkomorzyca mozyrskiego. Stefan, od dóbr Szumska - Szumskim zwany, procesował się z macochą 1551 r. Czy z żony Nastazji Sieniucianki pozostawił potomstwo, nie jest wiadomem.
Benedykt, zwał się raz Kozieradzkim, drugi raz Szumskim; nie żył 1580 r., w którym brat jego Michał sporządzał testament. Michał z bratem Benedyktem dopełnili działu dóbr Szumska, w powiecie krzemienieckim, Kozierad i Worteli w powiecie brzeskim 1573 r., przyjąwszy na siebie obowiązek wyposażenia sióstr wyżej wymienionych. Michał, marszałek brzeski, zwący się Kozieradzkim lub Szumskim, żonaty 1-o v. z Anną Borzobohatówną Krasińską, 2-o v. z Barbarą Hieronimówną Rusiecką, chorążanką sandomierską, wyjeżdżając w 1580 r. na kuracyą za granicę, sporządził testament, którym zlecił opiekę nad żoną i dziećmi: Janem, Jaroszem (Hieronimem), Gawryłem (Gabryelem), Katarzyną i Anną bratu Stefanowi. Katarzyna, 1606 r. żona Tychona Szaszkiewicza, a Anna, 1591 r. za Stanisławem Tyminskim. Z aktu sprzedaży Sapiesze dóbr Wortel, Witoroż i Dokudowo, zdziałanego 1600 r. przez Jana, syna Michała, marszałka brzeskiego, okazuje się, że tenże Michał miał jeszcze jedną córkę Barbarę, niezamężną 1600 r., a Katarzyna była 1-o v. za Przecławem Horbowskim, pisarzem grodzkim brzeskim.
Bohdan Bohuszewicz otrzymał od stryja swego Piotra Bohowitynowicza Turyą 1496 r. Piotr, trzeci syn Bohowityna, zapisał bratankowi swemu Bohdanowi Turyą. Otrzymał on od Kazimierza Jagiellończyka Rosołowce, które syn jego, Bohowityn Piotrowicz Szumbarski, sprzedał Ostrogskiemu 1523 r. Bohowityn został horodniczym, wojskim i mostowniczym krzemienieckim 1528 r. W 1538 r. zapisał zięciowi swemu, Janowi Bohdanowiczowi Zahorowskiemu 300 kop lit. posagu za córką swą Teodorą. Prawdopodobnie potomkami Bohowityna Piotrowicza Szumbarskiego są: Pamfil i Michał, żyjący w połowie XVI wieku. W 1585 r. Jan i Wacław Bohowitynowie Szumbarscy, synowie Pamfila, dopełnili działu dóbr Kozierad, w województwie brzeskiem litewskiem, z bratem stryjecznym, Mikołajem Michałowiczem Bohowitynem Szumbarskim. Wacław, chorąży wołyński 1593 r., żonaty był z ks. Zofią Czartoryską. Jan z Kozierad Szumbarski pozostawił syna Jana, żonatego z Aleksandrą z Iwań, który 1610 roku sprzedał Kozierady, Komorów i Zakalinki Wojciechowi Sobieskiemu i zmarł bezdzietnie przed 1618 r., i córkę Dyanę, żonę Wawrzynca Drzewińskiego 1627 r. W 1605 r. dziedziczyli na Rohmanowie, a opiekunami ich byli Adam i Andrzej Bohowitynowie, Sobieski, Swoszewski i inni.
Mikołaj Bohowityn Szumbarski pozostawił trzy córki: Maryannę za Mikołajem Chrenickim, Reginę za Konstantym Jarmolińskim, i Aleksandrę; proce- sują się one 1605 r. z Horainem. Trudniej jest dojść, po kim szedł Klimont, żyjący w drugiej połowie XVI wieku, a który z żony Katarzyny pozostawił synów: Adama i Andrzeja, piszących się z Kozierad. Adam, podkomorzy krzemieniecki, dziedzic Kolesnik w powiecie łuckim, żonaty był z Barbarą Siemaszkowną, kasztelanką bradawską 1583 r. Może córką jego była Marusza, żona Adama Czołhańskiego, dziedziczka Kolesnik 1623 r. Andrzej, dziedzic na Wojniczu i Rudnikach 1583 r., stolnik wołyński 1596 r., żonaty z Maryą z Bołbasów Rostockich, procesuje 1620 r. ks. Koreckiego o najazd na Wojnicz i o spowodowanie żmierci żony.
Jan, najstarszy syn Andrzeja, zmarły młodo, pozostawił syna Wacława i córkę Annę. Wacław, żonaty 1646 r. z Teofilą z Kojratowiczów Kurcewiczów, a siostra jego Anna wyszła za Samuela Korjatowicza Kurcewicza. Mikołaj, drugi syn Andrzeja, nie pozostawił potomstwa. Andrzeja córki: Krystyna za ks. Leonem Woronieckim, Teodora za Grzegorzem Szostakowskim, Barbara za Krzysztoem Horainem, i Katarzyna. Marusza, siostra Andrzeja, wyszła za Malińskiego. Marusza (Maryanna) 1-o v. Janowa Krasińska, 2-o v. Krzysztofowa Gojska 1603 r. Nastazya z Bohowitynów Szumskich 1600 r., żona Teodora Wielhorskiego”.
BOHOWITYNOWICZ (Bagavitinavičius) herbu Pelikan. Mieszkali na Wołyniu i Grodzieńszczyźnie.

Stupnicki

Bohowityn herbu Korczak, dom kwitnący na Wołyniu. Bohusz Bohowityn, pisarz Litewski i starosta Żyżmorski r. 1508, miał poruczone kilkakrotnie poselstwo do Moskwy, za które w nagrodę otrzymał starostwa: Słonimskie i Kamienieckie. Wielu innych piastowali godności urzędowe w ziemi Wołyńskiej.
Marianna z Bohowitów Łosiowa, w pierwszej połowie XVII. wieku wzniosła niemałem kosztem upadający kościół w Łucku. Zofia, z domu Czartoryskich, chorążanka Wołyńska r. 1616, niewiasta wielkiej cnoty i nauki, zajmowała się tłumaczeniem z greckiego i wydawaniem dzieł duchownych; pomimo odmiennego wyznania wielce była przykładną w dobrze czynieniu ludzkości. M.

Źródła

J. N. Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J.: powiększony dodatkami z późniejszych autorów. T. II., Lipsk 1839, str. 207-208.
H. Stupnicki, Herbarz polski i imionopis zasłużonych w Polsce ludzi wszystkich stanów i czasów ułożony porządkiem alfabetycznym na podstawie herbarza Niesieckiego i manuskryptów. T. 1, Lwów 1855, str. 43. A. Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, str. 361-362.
J. Ciechanowicz, Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego (A-D), t. 2, Rzeszów 2001, str. 110-112.
W. Babkowa, I. Aliaksandrawa, A. Aliaksandraw, A. Doinar, Тастаменты шляхты і мяшчан Беларусі другой паловы XVI ст., Mińsk 2012.
Sigillum.com.ua [[1]][[2]][[3]][[4]]