Iwan Ilinicz
| Iwan Ilinicz | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
|
Iwan Ilinicz herbu Korczak (Iwaszko Ilinicz, Jan Ilinicz, Ivan Ilinicz; ur. ok. 1435, zm. 1527 r.) - brat Waśki, koniuszy witebski w 1473 r., namiestnik drohicki w 1476 r., witebski w 1481 r. i smoleński w latach 1487-1489, starosta wołkowyski, wreszcie starosta brzeskokujawski w 1518 i 1522 r. - tę funkcję sprawował dożywotnio.
Niesiecki przekazuje, że był on rotmistrzem w roku 1454. Po porażce pod Chojnicami, miał pozostać u boku króla Kazimierza, następnie obrócić się "przeciwko pogoni nieprzyjacielskiej, tak długo się z nią mężnie uganiał, aż na koniec dał się pojmać, aby tym czasem Król uszedł". Być może to za wojenne zasługi otrzymał od Kazimierza Woroniewiec, co potwierdził Aleksander Jagiellończyk w 1501 r. W roku 1512 zakupił Makarowszczyznę w powiecie
Kamienieckim, oraz Kotubajewszczyznę. W 1518 r. dał pięćset kop groszy litewskich w zamian za trzymane przez siebie starostwo brzeskokujawskie, którego dożywotnie posiadanie zapewnił mu król Zygmunt w 1522 r.
Był żonaty z Anną (Annuszką) Dowgird h. Pomian, wdową po Juszku Gojcewiczu, córką Andrzeja (zm. 1481 r.) i Świętochny. Po śmierci męża, teściowa Iwana wyszła za mąż ponownie. Jej nowym partnerem był Jakub Niemirowicz. Z tego właśnie małżeństwa pochodził hetman polny litewski i wojewoda kijowski Andrzej Niemirowicz h. Jastrzębiec.
Dziećmi Anny i Iwana Ilinicza byli:
- Mikołaj Ilinicz, namiestnik smoleński,
- Jurij Ilinicz, marszałek nadworny litewski,
- Krzysztof Ilinicz, starosta lidzki (możliwe, że Jurij i Krzysztof to te same osoby).
W 1481 r. Anna zapisała Iliniczowi Lintupy i inne dobra.
Iwan posiadał też nieznaną z imienia córkę pochodzącą prawdopodobnie od innej małżonki. Była ona żoną Dobrogosta Narbutowicza.
Możliwe, że Ilinicz był też w związku z nieznaną z imienia córką Michała Jana Kieżgajły Wolimuntowicza h. Zadora i Heleny Riekutowny.
Iwan spisał testament w Brześciu w roku 1526. Zmarł rok później.