Malczycki

Herb genealogiczny wnuka Reginy Malczyckiej - Jana Daniłowicza h. Sas, w czwartej ćwiartce babciny Korczak

Malczycki h. Korczak - część rodziny Boratyńskich, z nich Jerzy Jurji z Malczyc syn Wołczka z Boratynia podsędka ziemskiego przemyskiego (1436), ostatnia z tej rodziny Regina z Malczyc Tarłowa (zm. po 1555), żona chorążego lwowskiego Jana Tarło h. Topór, którą tak opisuje Niesiecki: "Janowi zaś chorążemu Lwowskiemu trzeciemu bratu arcybiskupa, dostały się dobra Czaple w ziemi Przemyskiej, pojął w dożywotnią ligę Reginę dziedziczkę na Malczycach Malczycką, ostatnią z tej linii 1548. Monum. Colleg. Leopol. Malczyccy, ci jednejże krwi byli z Boratyńskiemi; z tej spłodził dwie córki, Annę Daniłowiczową chorążynę Lwowską, Panią i w wdowim stanie życia chwalebnego, drugą Jadwigę Hieronima Sieniawskiego wojewody Ruskiego małżonkę, zawsze stateczną katoliczkę, ta w panieńskim jeszcze wieku takiego szczęścia była, dla pięknych spraw i obyczajów swoich, że się o nią Panowie postronni z Węgier i Wołoch starali, jakoż już była od Króla Augusta I. obiecana w małżeństwo Bogdanowi wojewodzie Wołoskiemu, Bielski fol. 644. w r. 1572. ale się to potem rozchwiało. Synów zaś trzech, Stanisława starostę Sochaczewskiego i Zwoleńskiego..." Zygmunta Scypiona chorążego przemyskiego (od 1606) i kasztelana sądeckiego (od 1613), a także Mikołaja.

U Niesieckiego

Malczycki herbu Korczak, na Rusi. Jerzy Boratyński wziąwszy działem Malczyce, od nich Malczyckim był nazwany. Regina ostatnia dziedziczka na Malczycach, była za Tarłem chorążym Lwowskim 1548.

Galeria

• 

  Jerzy Jurij z Malczyc

• 

  Regina Tarło z Malczyckich

• 

  Jan Daniłowicz, wnuk Reginy z Malczyckich

• 

  Zofia Teofila z Daniłowiczów Sobieska, córka Jana Daniłowicza

• 

  Jan III Sobieski, syn Zofii Teofilii, 2xprawnuk Reginy z Malczyckich

Źródła

B. Paprocki, Gniazdo Cnoty, Zkąd Herby Rycerstwa slawnego Krolestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mazowieckiego, Zmudzkiego, y inszych Państw do tego Krolestwa należących Książąt, y Panow początek swoy maią, Kraków 1578
B. Paprocki, Herby Rycerstwa Polskiego na Pięcioro Xiąg rozdzielone, Kraków 1584
K. Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J.: powiększony dodatkami z późniejszych autorów, Lipsk 1839
A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1900
Wikipedia.org