Pieczęcie

Z Korczak Pro Memoria
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Pieczęć Dymitra z Goraja

Pieczęć należała do marszałka i podskarbiego wielkiego koronnego Dymitra z Goraja (ok. 1340 - 20 II 1400), zwanego też z Łady, bądź Szczebrzeszyna. Przedstawia hełm, oraz umieszczony na nim fragment klejnotu herbowego Dymitra. W otoku napis: + S DVMITRV DE LADA. Pieczęć została odciśnięta w wosku i umieszczona na czerwonym sznurku pod aktem nadania Mirosławowi Gołąbkowi z Rakowa i jego potomkom wsi Bełżec z obowiązkiem służenia nadawcy w każdej wyprawie wojennej z dnia 28 VI 1390 r.

Pieczęć Procza ze Stojańca

Dnia 31 X 1404 r. w Krośnie Procz ze Stojańca sprzedał wieś Dziewiętniki Beńkowi z Żabokruk za "200 grzywien praskich, 100 grzywien polskiej monety, konia wartości 10 grzywien i sztukę sukna". Pod aktem tejże sprzedaży odciśnięto najstarsza pieczęć przedstawiającą tarczę herbową Korczaka. Odbito ją w zielonym wosku i umieszczono na pergaminowym pasku pod dokumentem. Przedstawia ona tarczę z trzema wrębami, wokół której zatarty już napis.
Procz zwany też Prokopem piszący się przemiennie z Goraja, Stojanic i Szczebrzeszyna, był synem Iwana z Klecia, bratankiem podskarbiego Dymitra z Goraja.

Domniemana pieczęć Mikołaja z Lipska

Pieczęć należała prawdopodobnie do Mikołaja z Lipska (wg. Olega Odnorożenko), protoplasty rodu Lipskich, trzeciego syna Iwana z Klecia, a także synowca marszałka i podskarbiego wielkiego koronnego Dymitra z Goraja. Przedstawia ona trzy wręby na tarczy gotyckiej, znajduje się na niej także napis + S MIW . NU . D'L ..., niestety częściowo nieczytelny. Jej średnica to 23 mm. Pieczęć została odbita w wosku i umieszczona na pergaminowym pasku, pod aktem unii horodelskiej dnia 2 X 1413 r. Na mocy owego dokumentu do rodu Korczaków adoptowany został bojar litewski Czupa (Czuppa, Cuppa), niekiedy utożsamiany z marszałkiem litewskim Czupurną, wymienianym pod datą 1401 r.

Pieczęcie Ihnata z Kutyszcz

Ichnat z Kutyszcz był sędzią ziemskim halickim, panem na Kutyszczach, Niżowie, Bratyszowie, Tuliczowie, Chorzowie, Ostrej i Kamionkach. Jego żoną była Anna Wołczkówna z Boratyna.

I. Pieczęć przedstawia tarczę herbową, na niej zaś trzy wręby, o rozdwajających się końcach, zwężające się ku dołowi. W otoku napis: + S IHNAT DE CUTHICZA. Pieczęć została odbita pod dokumentem z 1447 r.
II. Pieczęć przedstawia tarczę herbu Korczak. W otoku napis: * S * IHNAT * DE * CUTHYSZCZA. Została odbita pod dokumentem z 1469 r.

Pieczęć Maszka z Wereszczyna

Maszko z Wereszczyna (zwany też Waśkiem, bądź Mścisławem) był podsędkiem ziemi chełmskiej, a także protoplastą linii Wereszczyńskich. Miał następujących potomków: Wołczka zwanego Dymitrem, Bogdana, Wojdę, Ulianę zwaną Choczką i Fiedkę.

Pieczęć z roku 1448 również nie przedstawia Korczaka, wyobraża ona w swym polu dwa jakby haki grzbietami ku sobie zwrócone i złączone krótką poprzecznicą pośrodku. W otoku znajdował się napis ruski, dziś niemal całkowicie zatarty: ПЄЧ … Pieczęć ma 22 mm średnicy. Odnalazł ją M. Haisig pod dyplomem nr. 749 przechowywanym w Ossolineum.

W notatkach heraldyczno-sfragistycznych Jana Zamoyskiego wydanych w 1907 r. przez F. Piekosińskiego, wspomniana jeszcze pieczęć z 1436 - zaginiona, tam też Maszko określony został cześnikiem: "208. sigillum Maskonis pincernae Chelmensis perijt".

Pieczęć Niemira Bogdanowicza Tołpyżyńskiego

Niemira Bogdanowicz Tołpyżyński - figuruje w zapisie z 24 kwietnia 1481 roku jako świadek jednej z transakcji handlowych kniaziów Michała i Konstantyna Ostrogskich; jego do dziś zachowany tłok pieczętny, w polu przedstawia kotwicę zakończoną krzyżem, pod nią trzy wręby Korczakowe. W otoku częściowo uszkodzony napis: Пєчать Нємирина.
Tłok ten bywał łączony także z Niemirem Riazanowiczem (Rezanowiczem) marszałkiem księcia Świdrygiełły starostą briańskim i łuckim; Długosz wymienia tego Niemira pod rokiem 1452 w Historiae Polonicae libri XII. T. 5, kiedy to przywódcy polscy (Poloniae primores), zaniepokojeni o ziemię łucką, wysyłają do króla Kazimierza listy ze szczególnego układu w Opatowie, wzywając go, aby nie dopuścił Litwinów do zagarnięcia tej ziemi z ciała królestwa. Wśród wymienionych na liście przywódców capitanei Nyemyerzae (genere hic Ruthenus, nobilis erat de domo Ciphorum).
Pieczęć łączono też z Niemirem Bohdanowiczem Chrenickim, panem na Krupcu. Herb tych Chrynickich na pieczęci Bogdana z 1563 r. kotwica odwrócona, krzyżem zakończona.

Pieczęć Piotra Komorowskiego

Piotr Komorowski - hrabia liptowski, orawski, turczański i zwoleński, pan na Żywcu, Ślemieniu, Suchej i Likawie, żupan liptowski, podżupan orawski, dzierżawca i starosta spiski, a także barwałdzki. Dnia 21 IV 1457 w Lipianach tenże Piotr, pisząc się jako żupan Liptowa i Orawy, razem z Przecławem z Dmoszyc, starostą spiskim, Janem Thalaffusem z Ostrawy, Janem [residens] in castro Hungaricalia, a także Janem Wolskim, wiceprokuratorem sądeckim i starostą muszyńskim oraz Klemens Woyczeskim, podstarościm lubowelskim przeprowadził ugodę co do zamku Lipiany między Piotrem Ratkowyecz a Tomaszem z Lipian i jego braćmi. Pod dokumentem to poświadczającym odciśnięto cztery pieczęcie, z których tylko jedna dotrwała do dziś bez większych uszkodzeń. Na pieczęci Piotra, bardzo zniszczonej, widoczna tarcza z trzema na niej pasami, napis wkoło niej nie zachował się.

Pieczęcie Michała Borszowskiego

Michał (Michno) Borszowski był sygnatariuszem aktu konfederacji lwowskiej z dnia 13 XII 1464 r. przeciwko Janowi Odrowążowi ze Sprowy.

I. Pieczęć, o średnicy 23 mm, przedstawia tarczę herbową, na niej zaś trzy wręby, o rozdwajających się końcach, zwężające się ku dołowi. W otoku napis: S MICHAELIS DE BORSOFSKY. Pieczęć została odbita z zielonym wosku pod aktem konfederacji z 1464 r. najprawdopodobniej przez młodszego brata Michała - Paszkę.
II. Pieczęć, o średnicy 22 mm, przedstawia tarczę herbu Korczak. W otoku napis: S MICHAELIS DE BORSSEV. Została odbita w zielonym wosku pod aktem konfederacji z 1464 r.

Pieczęć Jana z Banunina

Pieczęć szlachcica Jana z Banunina przedstawia tarczę herbu Korczak. W otoku napis: S IOHANNIS DE BANNYNSKY. Dwie takie zostały odbite w zielonym wosku i umieszczone pod aktem konfederacji zawiązanej przeciwko Odrowążom w 1464 r. (jedna z nich oznaczała prawdopodobnie młodszego brata Jana - Stanisława, który również wymieniany był w dokumencie). Obydwie mają po 22 mm średnicy.

Pieczęć Jurszy z Chodorostawu

Pieczęć Jurszy z Chodorostawu, Brzozdowiec i Kuropatnik - starosty żydaczowskiego (1469–1474), stryjskiego (1469), podstolego i stolnika lwowskiego - przedstawia tarczę hiszpańską z umieszczonym na niej korcem - starym godłem Korczaka. W otoku widoczne trzy znaki: ПЄЧ… Pieczęć ma 25 mm średnicy, została odbita pod aktem konfederacji lwowskiej przeciwko Janowi Odrowążowi ze Sprowy dnia 13 XII 1464 r.

Pieczęć Iwana Chodorowskiego

Pieczęć Iwana Chodorowskiego z Brzozdowiec - podstolego lwowskiego (1461–1467) - przedstawia tarczę hiszpańską z widocznym w niej korcem - starym godłem Korczaka. W otoku znajdował się napis: S IANKONIS DE CHODOROW. Pieczęć ma 19 mm średnicy, została odbita pod aktem konfederacji lwowskiej przeciwko Janowi Odrowążowi ze Sprowy dnia 13 XII 1464 r.

Pieczęć Bohusza Bohowitynowicza

Pieczęć Bohusza Bohowitynowicza - w 1500 r. pisarza królewskiego i namiestnika przełajskiego - przedstawia tarczę hiszpańską z widocznymi w niej, jak je określił prof. Piekosiński, trzema karbami w kształcie soczewek, umieszczonymi jeden nad drugim. Nad tarczą klejnot, w którym krzyż na poziomej belce, z między których jeszcze jedna belka w poprzek wychodzi. Widać tu spore podobieństwo z klejnotem z pieczęci brata Bohusza - Lwa Bohowitynowicza, u którego trzy krzyże w rosochę. W otoku napis: ПЄЧАТЬ ПАНА БОГVША. Pieczęć ma 20 mm średnicy, znana spod dwóch pergaminów z odpowiednio z 12 XI 1467 i 25 I 1487. Pieczęć ta była wymieniana w Heraldyce polskiej wieków średnich F. Piekosińskiego, tomie I Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie Z. L. Radzymińskiego i Monumenta Rutheniae Heraldica O. Odnorożenko.

Pieczęć Iwana Prokopowicza z Gwoźdźca

Pieczęć podczaszego halickiego Iwana Prokopowicza z Gwoźdźca przedstawia trzy wręby Korczaka na tarczy hiszpańskiej, otoczonej przez trefoil symbolizujący Trójcę Świętą. Została odbita pod dokumentem z roku 1475. Jej średnica to 20 mm.

Pieczęć Lwa Bohowitynowicza

Pieczęć Lwa Bohowitynowicza (Bohowityna) - doradcy (1496-1505), pisarza hospodarskiego (1481-1490, 1497-1503), klucznika brzeskiego (1486-1505), cześnika brzeskiego (1496-1505) i starosty krzemienieckiego (1502) - przedstawia tarczę gotycką zdobioną trzema wrębami, nad którą znajduje się zachodni hełm turniejowy widziany z profilu. Na nim umieszczono klejnot - trzy krzyże łacińskie w rosochę. Za herbem widnieje pelikan - istotna dla Bohowitynów figura, która w późniejszym okresie stała się wiodącym symbolem rodziny zastępując Korczaka. W otoku napis: ПЄVАТЬ ЛВА БОГОВИТИНА. Pieczęć na 28 mm średnicy i pochodzi z 11 VIII 1502 r.

Pieczęć Andrzeja Krzeczowskiego

Pieczęć podsędka ziemi przemyskiej Andrzeja Krzeczowskiego przedstawia renesansową tarczę z widocznymi na niej wrębami. Nad nią znajdują się inicjały AC, zaś po bokach ozdobny motyw roślinny. W otoku napis: ANDREAS . CRZE . SVB . IVD TER . PRZEM. Dnia 12 IX 1531 r. została odbita w wosku i umieszczona na pergaminowym pasku pod dokumentem poświadczającym zgodę żony Jana Czaszyńskiego - Katarzyny na przeprowadzenie granic pomiędzy Rakową a Brześcianami, oraz między Rakową i Lutowiskami a Bylicami.

Pieczęcie Stanisława Drohojowskiego

Stanisław Drohojowski (zm. ok. 1583) - sędzia i kasztelan przemyski, starosta wolborski, sekretarz królewski, pan na Drohojowie i Dudatyczach, krzewiciel kalwinizmu i mąż Urszuli Gucci. Sygnatariusz unii lubelskiej i konfederacji warszawskiej.

I. Papiero-woskowa pieczęć przedstawia trzy wręby w kartuszu. Została odciśnięta na oświadczeniu o stanie zamożności wsi Gręboszowo z 1552 r. Podobne pieczęcie zachowały się też na podobnych dokumentach dotyczących miejscowości: Wodziny, Podolin i Sworyszewicze Wielkie z tego samego roku. Stanisław określał się na tych pismach jako starosta wolborski.
II. Pieczęć przedstawia herb Korczak, a także inicjały właściciela SD, umieszczone po obu stronach klejnotu herbowego. Jej średnica wacha się od 15 do 16 mm, została odbita w wosku czerwonym i zawieszona na wielobarwnym, jedwabnym sznurku pod aktem konfederacji warszawskiej z dnia 28 stycznia 1573 roku.
III. Pod tym samym dokumentem odciśnięto jeszcze jedną taką samą pieczęć, w odróżnieniu od poprzedniej została odbite w wosku zielonym.
IV. Pieczęć przedstawia trzy wręby w tarczy, nad nią hełm w koronie, w tej naczynie, zaś w nim pół psa wspiętego. W otoku znajduje się napis: . STANISLAVS : DROHO : CASTELA . PREMISL .. Została odbita w wosku i przywieszona pod dokumentem z roku 1574.

Pieczęć Piotra Barzi

Pieczęć Piotra Barzi z Orzowic (zm. 24 X 1569) - kasztelana przemyskiego, sekretarza królewskiego i starosty lwowskiego - przedstawia trzy wręby Korczaka na ozdobnej tarczy. Nad nią znajduje się hełm, na nim korona, zaś w niej naczynie z wychylającą się zeń głową psa. Całość otaczają labry. Pieczęć została odbita pod dokumentem z 1564 r.

Pieczęć Janusza Krupskiego

Pieczęć Janusza Krupskiego (zm. ok. 1571) - podczaszego chełmskiego, dziedzica Gaci - przedstawia wręby Korczaka na tarczy renesansowej, nad którą znajdują się inicjały I . P . C. Pieczęć została odbita pod dokumentem z 1566 r.

Pieczęć hrabiego Jerzego Ilinicza

Pieczęć Jerzego Ilinicza (1533 - 1569), hrabiego na Mirze i marszałka litewskiego. Przedstawia herb genealogiczny właściciela: tarcza dzielona na cztery, w polu pierwszym trzy wręby Korczaka, w drugim Trąby - po matce Zofii z Radziwiłłów, w trzecim symbol książąt Łukomskich - po babce macierzystej Bohdance, w czwartym zaś Leliwa - po babce ojczystej Jadwidze Zabrzezińskiej. W klejnocie orzeł cesarski - po Ferdynandzie I Habsburgu, który nadał tytuł Iliniczowi. W otoku napis: COMES .: IN . MYR GEORGIVS ILLINI. Pieczęć została odbita pod jednym z testamentów hrabiego w 1566 r.

Pieczęć Jana Ostrowskiego

Pieczęć Jana Ostrowskiego przedstawia trzy wręby na tarczy, nad którą znajduje się napis: * I * O *. Została odciśnięta pod dokumentem z roku 1569.

Pieczęć Ostafiego Wołłowicza

Pieczęć należąca do marszałka hospodarskiego, podskarbiego ziemskiego litewskiego, podkanclerzego litewskiego, marszałka nadwornego, oraz kasztelana trockiego Ostafiego Wołłowicza - krzewiciela kalwinizmu, a następnie arianizmu. Przedstawia ona herb osobisty właściciela, zawierający tarczę czwórdzielną, hełm i labry. Na tarczy znajdują się następujące herby: Bogoria Wołłowiczów, Korczak Sołtanów (po nieznanej z imienia babce Wołłowicza), a także Gozdawa. Po bokach hełmu znajdują się inicjały OW. Pieczęć została odbita w czerwonym wosku i zawieszona na pąsowo-żółtym sznurku jedwabnym pod aktem unii lubelskiej dnia 1 lipca 1569 roku.

Pieczęć Bazylego Drzewińskiego

Bazyli Drzewiński - ziemianin wołyński, właściciel Spikołosów i innych wsi w powiecie łuckim, a Kokorowa w powiecie krzemienieckim, wykształcony na uczelniach zachodnich, sekretarz króla Zygmunta Augusta od 1564 r., pisarz litewski od 1566 r.

Pieczęć, o średnicy między 12, a 14 mm, przedstawia tarczę herbową Korczaka, a także, umieszczone nad nią, inicjały BD. Została odbita w czerwonym wosku i zawieszona na pąsowo-żółtym sznurku jedwabnym pod aktem unii lubelskiej dnia 1 VII 1569 r. Dokument ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pieczęć Jana Klukowskiego

Jan Klukowski - starosta grodzieński 1591 r., poseł powiatu grodzieńskiego 1569 r., sygnatariusz aktu unii lubelskiej, Boniecki wymienia Klukowskich pod różnymi herbami.

Pieczęć owalna o średnicy od 13 do 15 mm przedstawia tarczę herbową, ozdobioną wrębami Korczaka, nad nią litery: .I.K., została odbita w zielonym wosku i zawieszona na pąsowo-żółtym sznurku jedwabnym pod aktem unii lubelskiej dnia 1 VII 1569 r. Dokument ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Pieczęć Stanisława Barzi

Stanisław Barzi - marszałek nadworny koronny w latach 1568-1571, wojewoda krakowski w latach 1570-1571, starosta generalny krakowski w latach 1570-1571, starosta gródecki od 1557 roku, starosta śniatyński w latach 1562-1571, sekretarz królewski, dworzanin królewski od 1551 roku. Poseł województwa krakowskiego na sejm 1565 roku, palatyn.

Pieczęć przedstawia tarczę herbową Korczaka otoczoną labrami, zwieńczoną hełmem z klejnotem w formie samej głowy psa w naczyniu. Została odbita w czerwonym wosku w roku 1570.

Pieczęć Stanisława Śliwnickiego

Pieczęć należąca do zmarłego w 1622 r. Stanisława Śliwnickiego, męża Jadwigi Żelęckiej i ojca Samuela, Zofii i Marianny Śliwnickich, przedstawia tarczę herbową Korczaka. Pochodzi z 1570 r.

Pieczęcie Stanisława Derszniaka

Stanisław Derszniak z Rokitnicy - syn Mikołaja Derszniaka, wojski samborski, jeden z komisarzy do wyznaczeni granic pomiędzy wsiami : Sarny, Małnów i Wola Małnowska, należącymi do starostwa przemyskiego, a Gnojnicą i Wolą Gnojnicką, własnością Stanisława i Jerzego Fredrów.

I. Pieczęć przedstawia herb herb Korczak, a także inicjały właściciela SD, umieszczone po obu stronach klejnotu herbowego. Została odbita w wosku i zawieszona na pergaminowym pasku pod dokumentem z dnia 27 XI 1571 r. wystawionym przez komisarzy: Stanisława Herburta, Stanisława Zamoyskieo, Walentego Orzechowskiego, Hieronima Chmieleckiego, Marcina Ostrowskiego, Jerzego Roszkowskiego i wspomnianego Stanisława Derszniaka.
II. Pieczęć przedstawia tarczę herbową z widocznymi na niej trzema wrębami, nad nią hełm, na którym znajduje się naczynie, z którego wyłania się psia głowa. Całość otoczona labrami. Pieczęć została odbita pod dokumentem z 1585 r.
III. Pieczęć przedstawia najbardziej dziś rozpowszechnioną wersję Korczaka - z połową psa w klejnocie. Znajdują się na niej także inicjały SD. Została odbita i przywieszona pod dokumentem z 1585 r.

Domniemana pieczęć Andrzeja Barzi

Pieczęć, należąca najprawdopodobniej do sekretarza królewskiego i surrogatora starosty lwowskiego, Andrzeja Barzi, brata Stanisława - marszałka nadwornego koronnego i wojewody krakowskiego. Przedstawia ona odmienny herb Korczak, warto zwrócić uwagę na wizerunek klejnotu, widoczna jest w nim jedynie głowa i szyja psa, naczynie jest zaś bardzo szerokie, po obu stronach klejnotu umieszczono inicjały A B. Pieczęć o średnicy od 17 do 20 mm została odbita w wosku czerwonym i zawieszona na wielobarwnym, jedwabnym sznurku pod aktem konfederacji warszawskiej 28 stycznia 1573 roku.

Pieczęć Hieronima Krupskiego

Pieczęć należąca do Hieronima Krupskiego, kanonika, podczaszego i podstolego chełmskiego, a także dziedzica Uściługa, przedstawia naczynie ze znajdującym się w nim krzyżem, na tarczy herbowej. Nad tą widnieją inicjały: H ↓ K. Została odbita pod dokumentem z 1576 r.

Pieczęć Szczęsnego Dremlika

Pieczęć należąca do Szczęsnego Dremlika, szlachcica z ziemi chełmskiej, przedstawia trzy wręby Korczaka na tarczy renesansowej, nad którą umieszczono inicjały: SD. Jej wymiary to 10 x 12 mm.

Pieczęć Wacława Bohowityna Szumbarskiego

Pieczęć Wacława Bohowityna Szumbarskiego chorążego wołyńskiego przedstawia w ozdobnym kartuszu kroczącego łabędzia w prawo, nad nim inicjały właściciela WB. Pieczęć o wymiarach od 17 do 19 mm, odciśnięta została w roku 1593.

Pieczęć Wacława Bohowityna Szumbarskiego

Pieczęć Michała Bohowityna Kozieradzkiego marszałka brzeskiego w swym polu przedstawia tarczę herbową, czwórdzielną, w jej środku pelikan bądź łabędź, w polu pierwszym wręby korczakowe, w drugim i trzecim po jakby lwie wspiętym, w czwartym głowa żubra z kołem w nozdrzach. Nad tarczą hełm, na którym klejnot - trzy pióra strusie, po jego bokach inicjały marszałka, odciśnięta została 8 listopada 1596 roku.

Pieczęć Jerzego Czuryło

Pieczęć, należąca do właściciela Hadyńkowiec i Oryszkowiec, Jerzego Czuryły z Goraja, przedstawia herb genologiczny posiadacza. W pierwszej ćwiartce tarczy znajdują się wręby Korczaka, w drugiej łękawica (pochodząca z herbu Abdank - rodzinnego symbolu matki Jerzego - Anny Jazłowieckiej), w trzeciej głowa osła (z herbu Półkozic), zaś w czwartej topór. W klejnocie głowa psa w czaszy. W otoku napis: GEORGIVS : CZVRILO : DE GORAI. Została odbita pod pismem z 1602 r.

Pieczęcie Morochowskich

Rodzina Morochowskich używała odmiennej wersji Korczaka. Na przedstawionych wyżej pieczęciach widać, w jaki sposób ów symbol powstawał.

I. Pieczęć należąca do nieznanego z imienia Morochowskiego przedstawia trzy wręby Korczaka. Pod nimi znajduje się odwrócona zawiasa kotłowa. Pochodzi z roku 1611.
II. Pieczęć należąca do unickiego biskupa włodzimiersko-brzeskiego i bazylianina Joachima Morochowskiego (imię ze chrztu: Eliasz; ok. 1576-1631) przedstawia krzyż na zawiasie kotłowej, oraz wręby pod nim. Pochodzi z roku 1629.

Pieczęć Andrzeja Bohowityna Kozieradzkiego

Pieczęć Andrzeja Bohowityna Kozieradzkiego stolnika wołyńskiego przedstawia w polu tarczę herbową czwórdzielną z tarczą sercową. W polu pierwszym łabędź zatarty, w drugim wręby korczaka, w polu czwartym głowa żubra z kołem w nozdrzach - ułożenie to nawiązuje do pieczęci Michała Bohowityna Kozieradzkiego marszałka brzeskiego. Nad tarczą znajduje się hełm, zaś na nim siedem piór strusich. Pieczęc o wymiarach od 12 do 14 mm odciśnięta została w roku 1615.

Pieczęć Hryhorija Bakowieckiego

Hryhorij Bakowiecki - pan swej części na Bakowcach, syn Michaiła Andriejewicza, brat Józefa; jego pieczęć przedstawia kartusz, w nim okrąg, na którym sześć ćwieków ułożonych w gwiazdę, pod nim trzy wręby korczakowe. Całość umieszczona w ośmiokącie o wymiarach 15x13 mm. Opisują ją Alforow i Odnorożenko (Українські особові печатки ХV-ХVІІ ст., str. 9).

Pieczęć Jerzego Blizińskiego

Pieczęć Jerzego Blizińskiego, ziemianina z Bracławia, przedstawia bliżej stylizowaną literę T, bądź chorągiew, w tarczy zwieńczonej hełmem i otoczonej labrami. Z lewym górnym rogu litera B. Całość umieszczona w ośmiokącie o wymiarach 12 na 11 mm. Odbita 12 września 1644 roku.

Pieczęć Waleriana Podhorodyńskiego

Pieczęć dziedzica Siedliszcz i miecznika wołyńskiego, Waleriana Podhorodyńskiego, przedstawia trzy wręby równej długości na tarczy, nad nią hełm w koronie, wewnątrz której znajduje się kielich, z którego wystaje psia głowa. Wokół herbu inicjały: W P M W. Została odbita pod dokumentem z roku 1645.