Rafał Józef Jeleńskі

Z Korczak Pro Memoria
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Rafał Józef Jeleńskі
Rodzina Jeleński h. Korczak
Data urodzin 1701
Data śmierci 1780
Ojciec Dadźbóg Antoni Jeleński
Matka Katarzyna Goliaszówna
Żona Aniela Lenkiewiczówna,
Petronella Kościałkowska
Dzieci Konstanty Ludwik Jeleński,
Józef Aleksiej Jeleński,
Jan Jeleński,
Ignacy Jeleński,
N. Jeleński,
Barbara (Konstancja) Jeleńska,
Bogumiła Jeleńska,
Anna Jeleńska,
Magdalena Jeleńska,
Kunegunda Jeleńska,
Apolonia Jeleńska,
Marianna Jeleńska,
Salomea Jeleńska,
Rozalia Jeleńska,
Michaela Jeleńska,
N. Jeleńska
Odznaczenia

Rafał Józef Jeleńskі herbu Korczak (1701-1780) - pisarz grodzki od 1738 r., podsędek ziemski od 1758 roku, sędzia ziemski wiłkomierski od 1765 r., kasztelan nowogrodzki od 1773 r., pisarz dekretowy Wielkiego Księstwa Litewskiego, marszałek trybunału, kawaler orderów Orła Białego i Świętego Stanisława (1775 r.).

Życiorys

Rafał Jeleński urodził się w roku 1701 w rodzinie Dadźbóga Antoniego Jeleńskiego i Katarzyny Goliaszównej. Miał braci Michała, Gedeona Rafała i Tomasza - kanonika sandomierskiego. Miał też siostry Rachelę i Konstancję.
W roku 1738 objął stanowisko pisarza grodzkiego wiłkomierskiego, dwadzieścia lat później został wyniesiony do rangi podsędka, zaś w 1765 r. został sędzią ziemskim wiłkomierskim. Był też pisarzem dekretowym litewskim i marszałkiem trybunału.
W 1762 r. otrzymał przywilej przyznający prawo dziedziczenia majątków, po wygaśnięciu potomstwa jego synów, potomkom kuzynów Kazimierza i Wiktora Jeleńskich. W 1768 r. otrzymał potwierdzenie posiadania dóbr lennych, nadanych jego dziadkowi Janowi.
W 1773 r. został kasztelanem nowogrodzkim, a dwa lata później odznaczono go Orderem Św. Stanisława.
Zmarł w 1780 r.

Rodzina i podział majątków

Żony

Rafał był dwukrotnie żonaty, jego małżonkami były kolejno:

  • Aniela Lenkiewiczówna,
  • Petronella Kościałkowska - w 1772 r. Rafał rozdzielił swe dobra między żonę i dzieci. Małżonce zostawił dożywocie na całym majtku.
Dzieci

Rafał miał pięciu synów i jedenaście córek:

  • Konstanty Ludwik Jeleński - najstarszy syn, w 1772 r. zapisano mu Kopatkiewicze, Glinciszki i dom w Wilnie,
  • Józef Aleksiej Jeleński - drugi syn otrzymał Skorbuciany, Mereszlany i Podmereszlany, w trockim i starostwo Jakimowickie, w mozyrskim, nabyte od Michała Jeleńskiego, a także dwa domy i składy w Wilnie,
  • Jan Jeleński - trzeci, najmłodszy z wymienianych w piśmie z 1772 r., otrzymał Okniste, Czekaniec i królewszczyzny: Świętorzec, Wilkobraki Wezele, w wiłkomierskim i dwa domy w Wilnie,
  • Ignacy Jeleński - podczaszy mozyrski (1765 r.), został pominięty podczas wspomnianego podziału dóbr, a już miesiąc po nim bracia spierali się o podział majątku po nim - najprawdopodobniej więc już wówczas nie żył,
  • N. Jeleński - nieznany z imienia i niewymieniany podczas podziału (prawdopodobnie już nie żył),
  • Barbara Jeleńska - wstąpiła do zakonu Bazylianek przybierając imię Konstancja, w 1772 r. otrzymała 2 000 florenów,
  • Michaela Jeleńska - Wizytka w Wilnie, otrzymała roczną pensję,
  • Bogumiła Wazgird - w 1772 r. otrzymała 14 000 florenów, opartych na Surwiliszkach, Pobudziu i Kowalach, w wiłkomierskim i na Wace, w wileńskim,
  • Anna Jeleńska - w 1772 r. otrzymała 14 000 florenów, opartych na Surwiliszkach, Pobudziu i Kowalach, w wiłkomierskim i na Wace, w wileńskim,
  • Magdalena Jeleńska - w 1772 r. otrzymała 14 000 florenów, opartych na Surwiliszkach, Pobudziu i Kowalach, w wiłkomierskim i na Wace, w wileńskim,
  • Kunegunda Jeleńska - w 1772 r. otrzymała 14 000 florenów, opartych na Surwiliszkach, Pobudziu i Kowalach, w wiłkomierskim i na Wace, w wileńskim,
  • Apolonia Porzecka - w 1772 r. otrzymała 14 000 florenów, opartych na Surwiliszkach, Pobudziu i Kowalach, w wiłkomierskim i na Wace, w wileńskim,
  • Marianna Horwatt - żona Tadeusza Horwatta h. Pobóg (1771 r.),
  • Salomea Iwanowska,
  • Rozalia Wolbek,
  • N. Jeleńska

Źródła

Adam Boniecki, Herbarz polski. T. 8: Humańscy - Jelonek, Warszawa 1905
Wikipedia.org
Geni.com